پاسخ سوالات خود را در مجموعه سوالات متداول بیابید
لطفا سؤالات زیر را بخوانید و اگر پاسخ سوال خود را پیدا نکردید، حتما با کارشناسان ما تماس بگیرید.
در حالی که برنامه ویزای استارتاپ کانادا به مقدار سرمایه گذاری مشخصی نیاز ندارد، اما متقاضیان باید از نظر مالی برای هزینه های قابل توجهی که مربوط به راه اندازی و حفظ یک کسب و کار است، آماده باشند. به طور معمول، هزینه کل بسته با پیچیدگی مفهوم کسب و کار، اندازه خانواده و مخارج مختلف ضروری مرتبط است. برخی از هزینه ها به شرح ذیل می باشد
- هزینه های توسعه محصول: 30 تا 50 هزار دلار کانادا
- هزینه های عملیاتی و توسعه مارکت: 5 تا 15 هزار دلار کانادا
- هزینه Designated Company تقریبا: 20 تا 50 هزار دلار کانادا
- هزینه های اولیه تشکیل شرکت و مالیاتی تا قبل از درآمدزایی: 2 تا 5 هزار دلار کانادا
- هزینه های دولتی برای هر خانواده : 3 تا 5 هزار دلار کانادا
- هزینه های حقوقی ثبت ارسال درخواست اقامت : 10 تا 15 هزار دلار کانادا
- هزینه مشاور مهاجرت: 15 تا 30 هزار دلار کانادا
- هزینه های عملیاتی در طول سه سال : بستگی به سایز بیزنس، نحوه پیشرفت و اقدامات تجاری دارد.
این هزینه ها برای افرادی است که شخصا توانایی ایجاد و توسعه یک استارتاپ بین المللی که قابلیت جذب حمایت یکی از شرکت های مورد تایید دولت کانادا را دارند و از مشاوره یک متخصص یا وکیل مهاجرتی بهره می برند، لیست شده است.
در تئوری، امکان دریافت ویزای استارتاپ (SUV) بدون سرمایهگذاری اولیه در کانادا وجود دارد، اما در عمل این کار بسیار چالشبرانگیز است. موفقیت در برنامه SUV به توانایی کارآفرین در ایجاد کسب و کاری بستگی دارد که نه تنها نوآورانه باشد، بلکه قابلیت گسترش جهانی نیز داشته باشد. این معمولاً نیازمند سرمایهگذاری قابل توجهی است. کارآفرینان باید یا دارای منابع مالی شخصی برای راهاندازی کسب و کار خود باشند یا مهارتهای برجستهای در جذب سرمایه داشته باشند.
علاوه بر این، داشتن محصولی که به خوبی توسعه یافته و دارای پایگاه مشتریان موجود یا جذب قابل توجه بازار باشد، برای جلب نظر سرمایهگذاران تعیینشده مانند گروههای سرمایهگذار فرشته یا صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر بسیار مهم است. این سرمایهگذاران معمولاً کسب و کارهایی را ترجیح میدهند که یا سرمایه قبلی جذب کردهاند یا دارای جریان درآمدی از مشتریان هستند. بنابراین، اگرچه برنامه به طور صریح نیاز به سرمایهگذاری ندارد، اما چشمانداز سرمایهگذاری نهادی به نوعی آن را به یک الزام تبدیل میکند و تنها تعداد کمی از کارآفرینان میتوانند بدون آن از مسیر SUV موفق شوند.
عدم تضمین نتیجه موفقیتآمیز:
با وجود مدت زمان طولانی انتظار، حدود 30% از درخواستهای ویزای استارتاپ رد میشوند. دلایل رایج برای رد درخواستها شامل سوالات مربوط به پتانسیل موفقیت کسب و کار، پیشرفت ناکافی، یا سایر خطاهای موجود در درخواست است. دادگاه فدرال اخیراً تایید کرده است که افسران IRCC موظف به پیروی از توصیههای سازمانهای تعیینشده که از این استارتاپها حمایت میکنند، نیستند. آنها مجاز به انجام ارزیابیهای مستقل خود از درخواستها هستند که میتواند به دلایل پیشبینینشده برای رد منجر شود، بهویژه زمانی که IRCC در بررسی این درخواستهای پیچیده تجربه بیشتری کسب میکند.
ناسازگاری و عدم تعهد اعضای تیم:
ناسازگاری و عدم تعهد سایر اعضای تیم، به ویژه در صورتی که شناخت کافی از آنها وجود نداشته باشد، میتواند ریسکهای جدی ایجاد کند. این مسئله میتواند حتی تا حد رد شدن کل تیم پیش رود، به خصوص اگر ناسازگاری و عدم تعهد از سوی اعضای ضروری تیم باشد. انتخاب هم تیمیهای مناسب و متعهد برای موفقیت در این برنامه حیاتی است.
اگرچه هیچ الزام صریحی شما را از درخواست ویزای استارتاپ بدون محصول نهایی (MVP) منع نمیکند، اما جذب حمایت از یک سازمان تعیینشده بدون داشتن MVP و تعامل اولیه با مشتریان میتواند چالشبرانگیز باشد. یکی از اجزای حیاتی درخواست شما دریافت نامه حمایتی از یک سازمان تعیینشده است. این سازمانها معمولاً به دنبال اثبات مفهومی (Proof of Concept) هستند که اغلب شامل نمایش محصول شما و شواهدی از تعامل اولیه با کاربران است.
در تجربه ما، وجود MVP و تأییدیه مشتریان بهعنوان نیازهای اولیه توسط سازمانهای تعیینشده مختلف اشاره شده است. برای تقویت درخواست خود، توصیه میکنیم ابتدا MVP خود را نهایی کرده و پایگاه مشتریان اولیهای را جذب کنید. این رویکرد نه تنها پتانسیل واقعی ایده کسب و کار شما را نشان میدهد، بلکه به انکوباتورها و سرمایهگذاران بالقوه نیز نشان میدهد که پروژه شما شروع به کسب تعامل بازار کرده است.
به یاد داشته باشید که سازمانهای تعیینشده همچنین جنبههای دیگری از پیشنهاد شما را نیز ارزیابی خواهند کرد، مانند:
- نوآورانه بودن ایده کسب و کار شما
- کیفیت پیچ دک و بیزنس پلن شما
- تجربه شما بهعنوان بنیانگذار
- توانایی شما در اجرای پروژه پیشنهادی
- در دسترس بودن منابع مالی کافی برای حمایت از تلاشهای کسب و کاری شما
بنابراین، حتی اگر در حال حاضر محصول نهایی خود را ندارید، تکمیل MVP و جذب مشتریان اولیه میتواند به طور قابل توجهی شانس موفقیت شما را در دریافت ویزای استارتاپ افزایش دهد.
درخواست ورک پرمیت تحت برنامه استارتاپ (SUV) میتواند تحت شرایط خاصی رد شود. سه دلیل اصلی برای این نوع رد درخواست عبارتند از:
عدم وضوح در هدف کسب و کار (Urgent Business Reason):
هنگام درخواست ورک پرمیت SUV، باید افسر مهاجرت را متقاعد کنید که حضور فوری شما در کانادا ضروری است. بنابراین، اگر هدف کاری شما واضح نباشد و بهصورت دقیق در درخواست شما توصیف نشده باشد، افسر مهاجرت میتواند درخواست شما را رد کند. همچنین، فراموش نکنید که باید طرح کسب و کار جامع خود و توضیح کامل فعالیتهای برنامهریزی شده در کانادا را ضمیمه کنید.
عدم ارائه شواهد کافی برای منافع قابل توجه به کانادا (Significant Benefit):
درخواست شما باید همراه با شواهدی باشد که نشان دهد فعالیتهای کسب و کار شما بهطور قابل توجهی به کانادا سود میرساند. اگر هیچ مدرکی از این ادعا پشتیبانی نکند، احتمال پذیرفته شدن ورک پرمیت کاهش مییابد.
عدم ارائه شواهد در مورد قصد دوگانه (Dual Intent):
حتی اگر برای اقامت دائم درخواست دادهاید، باید مقامات مهاجرت را متقاعد کنید که در صورت رد شدن درخواست PR شما، کانادا را ترک خواهید کرد. اگر نتوانید شواهدی از پیوندهای خود با کشور مبدا را ارائه دهید، افسر مهاجرت ممکن است نتیجه بگیرد که شما فقط قصد یکطرفه دارید و ممکن است به شرایط اقامت موقت خود در کانادا پایبند نباشید.
برای جلوگیری از این مشکلات، شواهد کافی در مورد زمینههای حیاتی درخواست ورک پرمیت خود را ارائه دهید. این شامل داشتن طرح کسب و کار جامع، شواهدی از منافع قابل توجه کسب و کار شما برای کانادا، و مدارکی که نشاندهنده پیوندهای شما با کشور مبدا است.
از مارس 2024، اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) تخمین میزند که زمان پردازش درخواست ویزای استارت آپ حدود 37 ماه، که کمی بیش از 3 سال است. این تخمینها بر اساس دادههای گذشته است و به عنوان یک راهنمای کلی ارائه میشود. زمانهای واقعی ممکن است متفاوت باشد زیرا بستگی به حجم درخواستهای دریافت شده و سرعت بررسی و رسیدگی آنها دارد.
راه دیگر برای نگاه به این موضوع، بررسی تراکم فعلی درخواستها و نرخهای پردازش برنامهریزی شده است. با توجه به حدود 8,000 درخواست در صف (تا آوریل 2023) و هدف بررسی سالانه 5,000 درخواست در سال 2024 که به 6,000 در سالهای بعد افزایش مییابد، برای بررسی و رسیدگی درخواستهای موجود بیش از دو سال زمان نیاز است، به شرطی که هیچ درخواست جدیدی اضافه نشود. هر دو روش نشان میدهند که زمان پردازش حدود 2.5 تا 3 سال است، اما اینها تخمین هستند و زمان واقعی ممکن است متفاوت باشد.
جمعبندی
زمان بررسی و رسیدگی درخواست اقامت دائم از طریق برنامه استارت آپ ویزای کانادا معمولاً حدود 2.5 تا 3 سال طول میکشد. با این حال، این زمان بسته به شرایط خاص و حجم درخواستها میتواند تغییر کند.
بله، درخواست اقامت دائم تحت برنامه استارتاپ ویزا (SUV) میتواند رد شود. طبق دادههای دادگاه فدرال در سه سال گذشته، دلایل ریجکت شدن شامل موارد زیر است:
عدم پیشرفت و دستاوردهای کافی:
متقاضیان اغلب نتوانستهاند پیشرفت قابل توجهی در توسعه کسب و کار خود از زمان شروع نشان دهند. آنها همچنین در اثبات مشارکت فعال خود در کسب و کار یا ارائه اطلاعات دقیق در مورد نقشها و مشارکتهایشان ناتوان بودهاند.
تجربه ناکافی:
متقاضیان فاقد تجربه مرتبط، به ویژه در زمینههای حیاتی مانند فناوری، بودهاند که برای کسب و کار پیشنهادی بسیار مهم است.
شک و تردید درباره نیاز کسب و کار به کانادا:
تردیدهایی در مورد نیاز به انجام کسب و کار در کانادا یا تعهد متقاضی به فعالیت در بازار کانادا وجود داشته است.
مدل کسب و کار ناقص:
مدل کسب و کار نگرانیهایی را به دلیل قابلیت اجرایی و تحقیقات اولیه آن ایجاد کرده است. این شامل برنامههای کسب و کار نامشخص، پیشبینیهای مالی غیرواقعی یا تحقیقات بازار ناکافی است. اغلب مشکل این بوده که تمرکز بر بازار کانادا نبوده و کسب و کار بیشتر مشتریان خارج از کانادا را هدف قرار داده و نشان کمی از منافع برای بازار کانادا داشته است.
عدم جدیت:
برداشت کلی از عدم جدیت نسبت به کسب و کار، از طریق برنامهریزی ضعیف، آمادگی ناکافی و نادیدهگیری جزئیات عملیاتی اساسی ایجاد شده است. این عدم جدیت نشان میدهد که هدف اصلی درخواست، به دست آوردن وضعیت مهاجرت بوده است نه مشارکت واقعی در فعالیت کسب و کار پیشنهادی.
راههای بهبود شانس تأیید درخواست:
برای بهبود شانس تأیید، متقاضیان باید اطمینان حاصل کنند که طرح کسب و کار آنها به خوبی تحقیق شده، به وضوح ارائه شده و نشاندهنده نیت واقعی برای مشارکت در اقتصاد کانادا است. ارائه شواهد دقیق از پیشرفت، مشارکت شخصی و یک برنامه محکم برای فعالیت در کانادا میتواند به حل این مسائل کمک کند.
خیر، برای درخواست برنامه استارتاپ ویزا در کانادا هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. این برنامه بر روی قابلیت اجرای ایده کسب و کار، توانایی کارآفرین در برآورده کردن نیازهای برنامه و پتانسیل کسب و کار برای رقابت در سطح جهانی تمرکز دارد.
با این حال، تجربه و مهارتهای مرتبط برای مشارکت در این برنامه بسیار مهم هستند. درخواست با تجربه محدود ممکن است سوالاتی درباره توانایی شما در مشارکت معنادار در پروژه استارتاپی ایجاد کند. این برنامه برای متقاضیان بالغ که تجربه کاری کافی دارند و مهارتهای لازم برای ایجاد و رشد یک شرکت موفق در کانادا را دارا هستند، طراحی شده است.
بنابراین، صرفنظر از سن، نشان دادن یک سابقه قوی در زمینه کاری خود و داشتن یک چشمانداز واضح برای کسب و کارتان بسیار مهم است.
در حالی که دریافت نامه حمایتی از سازمانهای مورد تایید، داشتن نمره زبان قابل قبول و نشان دادن تمکن مالی خوب، گامهای مهمی در فرآیند درخواست اقامت دائم تحت برنامه ویزای استارتاپ (SUV) هستند، این موارد به تنهایی تضمینی برای دریافت اقامت دائم نیستند.
تصمیم نهایی در مورد درخواستهای اقامت دائم شامل ارزیابی جامعی میشود که علاوه بر موارد توضیح داده شده در پرسش شماره 7 ، مواردی مانند بررسیهای امنیتی، کیفری و سلامت را شامل میشود. هر درخواست بر اساس شایستگیهای خود ارزیابی میشود و برآورده کردن نیازهای اولیه به طور خودکار به معنای تایید درخواست نیست.
اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) یک بررسی دقیق انجام میدهد تا اطمینان حاصل شود که تمامی معیارها برآورده شدهاند و متقاضی خطری برای جامعه کانادا ندارد. بنابراین، علاوه بر نامه حمایتی، نمره زبان و تمکن مالی، درخواست شما باید همه معیارهای دیگر را نیز برآورده کند تا تایید نهایی را دریافت کند.
برنامه ویزای استارتاپ کانادا به طور خاص طراحی شده است تا کارآفرینان نوآور را که از حمایت یک سازمان تعیین شده کانادایی (صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر، گروه سرمایهگذاران فرشته یا انکوباتور کسب و کار) برخوردارند، جذب کند. این برنامه مسیری برای دریافت ویزا صرفاً از طریق سرمایهگذاری شخصی بدون دخالت سازمان تعیین شده ندارد.
کلید اصلی برنامه SUV حمایت این سازمانها است که از طریق نامه حمایتی نشان داده میشود. اگر علاقهمند به مهاجرت به کانادا بر اساس سرمایهگذاری شخصی بدون عبور از برنامه ویزای استارتاپ هستید، ممکن است بخواهید سایر مسیرهای مهاجرت تجاری را که بیشتر بر سرمایهگذاری شخصی متمرکز هستند، بررسی کنید، مانند برنامههای استانی (PNP) که دارای دستههای مهاجرت تجاری هستند.
جمعبندی
بنابراین، برای دریافت ویزای استارتاپ کانادا، حمایت و تاییدیه از یک سازمان تعیین شده ضروری است و امکان دریافت ویزا تنها از طریق سرمایهگذاری شخصی وجود ندارد. با این حال، گزینههای دیگری برای مهاجرت تجاری بر اساس سرمایهگذاری شخصی وجود دارد که میتوانید آنها را بررسی کنید.
بله، اخذ اقامت دائم کانادا از طریق سرمایهگذاری در یک استارتاپ امکانپذیر است، اما موارد مهمی باید در نظر گرفته شوند. برنامههای مهاجرت تجاری کانادا نیازمند مشارکت فعال در کسب و کار هستند. صرفاً ارائه سرمایه کافی نیست؛ شما باید بهطور فعال در توسعه استارتاپ شرکت کنید و از تخصص و منابع خود برای پیشبرد کسب و کار استفاده کنید. این معیارها شامل کمک به اقتصاد کانادا، ایجاد اشتغال و رهبری یک سرمایه گذاری نوآورانه است. صداقت و تعهد شما برای مدیریت و رشد کسب و کارتان بسیار مهم است و توسط مقامات مهاجرت بررسی خواهد شد.
برای واجد شرایط بودن برای برنامه ویزای استارتاپ با یک تجارت معمولی مانند کافی شاپ، باید رویکرد جدیدی را ارائه دهید. به راه هایی فکر کنید که می توانید کافی شاپ خود را از نظر کارایی، تجربه مشتری و پتانسیل رشد متمایز کنید. این را در نظر بگیرید: نوآوری فقط درباره ایده های جدید نیست. این در مورد بهبود نحوه انجام کارها است.
از داستانهای بنیان گذاران مطرح الهام بگیرید، که نشان میدهد مثلا چگونه مکدونالدز با تجسم مجدد سرعت خدمات، فست فود را متحول کرد. این تفکر را در کسب و کار خود به کار ببرید - طراحی را بهبود ببخشید، فناوری های جدید را بکار بگیرید یا محصولی منحصر به فرد ایجاد کنید. آنچه مهم است انجام کارها بصورت متفاوت و بهتر است. اگر آماده هستید که در مورد کافی شاپ خود خلاقانه فکر کنید، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم.
اگر تجربه مالکیت کسب و کار ندارید، مسیرهای مهاجرت تجاری همچنان میتوانند برای شما باز باشند، به شرطی که بتوانید مهارتها، دانش لازم و یک طرح کسب و کار قابل اجرا برای موفقیت در پروژه پیشنهادی خود را نشان دهید. برخی از برنامهها ممکن است بیشتر بر روی طرح کسب و کار و پتانسیل مشارکت اقتصادی تمرکز کنند تا تجربه مالکیت کسب و کار در گذشته.
برای مثال، برنامه ویزای استارتاپ ممکن است یک مسیر مناسب باشد اگر شما یک ایده کسب و کار نوآورانه داشته باشید و بتوانید حمایت از یک سازمان تعیینشده کانادایی را جلب کنید. درگیر شدن با مشاوران، کارشناسان صنعت و شرکای بالقوه نیز میتواند به جبران کمبود تجربه مستقیم مالکیت کمک کند.